1 lipca 2013

Rosa LOVELY FAIRY 'Spevu'

Podziel się!
róża Lovely Fairy 'Spevu'

Róże to rośliny, które nieustannie cieszą się dużą popularnością, a olbrzymia ilość odmian spotykana w handlu powoduje, że mamy kłopoty z wybraniem tej najciekawszej.

Godną polecenia jest odmiana ‘Spevu’ częściej spotykana i bardziej znana pod handlową nazwą Lovely Fairy. Odmiana ta należy do róż wielokwiatowych i jednocześnie okrywowych. Jest niskim krzewem osiągającym 0,5-1 m wysokości i o podobnej średnicy. Rośnie średnio intensywnie. Jej pędy są zielone, cienkie, przewisające i  pokładające się na boki, z dużą ilością dużych i małych kolców. Krzewy są gęste, silnie rozkrzewione. Liście średniej wielkości, pierzaste, złożone z 5-9 listków. Listki owalne, długości do 4-5 cm, drobno piłkowane, błyszczące i ciemnozielone od góry. Ulistnienie bardzo obfite. Jesienią liście przebarwiają się na ciemnowiśniowo. Długo utrzymują się na krzewie. Kwiaty o bardzo słabym zapachu, pełne, drobne, średnicy 2-3 cm skupione w duże kwiatostany niejednokrotnie składające się z kilkudziesięciu kwiatów. Zabarwienie ciemnoróżowe. Zakwita w połowie czerwca i kwitnie obficie aż do późnej jesieni.

Odmiana ta jest  sportem odmiany ‘Fairy’, otrzymana przez H. Speka w Holandii w 1990 roku. Dość mrozoodporna (strefa 6a), pędy przemarzają tylko w mroźne i bezśnieżne zimy. Najlepiej rośnie na  stanowiskach słonecznych, w miejscach osłoniętych od wiatru i łatwo nagrzewających się. Wymaga gleby żyznej, wilgotnej, dobrze przepuszczalnej, o odczynie lekko kwaśnym.

Róża ‘Spevu’ polecana jest szczególnie do nasadzeń w ogrodach przydomowych, parkach i zieleni osiedlowej, a także przy ulicach. Ze względu na charakter wzrostu jest zaliczana do grupy róż okrywowych. Najlepiej wygląda posadzona w grupach złożonych z kilku-kilkunastu egzemplarzy, ale też w kompozycjach z innymi odmianami o podobnej wysokości. Może być także sadzona w większych pojemnikach, które na zimę należy dobrze zabezpieczyć lub przenieść do nieogrzewanych pomieszczeń. Wymaga tradycyjnego okrywania na zimę. Wiosną należy przyciąć wierzchołki pędów i o ile zajdzie potrzeba wycina się pędy przemarznięte. Czasami odmiana ta jest produkowana w formie piennej i sprzedawana w pojemnikach. Dość tolerancyjna na choroby, ale w wilgotne lata często porażana przez mączniaka prawdziwego i czarną plamistość liści.