16 marca 2010

Erica x darleyensis 'Kramer's Rote'

Podziel się!

Dłuższe dni, topniejący śnieg i coraz cieplejsze promienie słoneczne zapowiada nieuchronny koniec zimy. Jednym z pierwszych ogrodowych zwiastunów nadchodzącej wiosny jest wrzosiec darlejski, charakteryzujący się wyjątkowo długim okresem kwitnienia. Odmiana ‘Kramer’s Rote’ przyciąga uwagę intensywną, ciemnopurpurową barwą kwiatów.

Erica x darleyensis (wrzosiec darlejski) jest mieszańcem uzyskanym na początku XX wieku w angielskim Darley Dale w wyniku krzyżowania Erica carnea (wrzośca czerwonego) z Erica erigena (wrzoścem purpurowym). Odmiana ‘Kramer’s Rote’ dorasta do 50 centymetrów wysokości i jest jedną z najwyższych odmian wrzośca. Rośnie silnie i szybko, tworząc szerokie krzewinki. Drobne, zielone, igiełkowate, listki są gęsto ułożone wokół pędów. Z końcem lutego, na początku marca, gdy tylko ustąpi mróz i śnieg, na roślinie pojawiają się rubinowoczerwone kwiaty. Dzbanuszkowate, duże kwiaty o pergaminowej fakturze zwisają obficie z wzniesionych łodyżek. Odmiana ‘Kramer’s Rote’ zakwita przy stosunkowo niskiej temperaturze, dlatego kwitnienie może trwać nawet do maja. Czerwone kobierce przyciągają nie tylko wzrok miłośników roślin, ale i zwierzęta. Pyłek i nektar stanowią pierwsze ważne źródło pokarmu licznych owadów budzących się z zimowego odrętwienia.

Wymagania uprawowe wrzośców są zwykle nieco wyższe niż wrzosów. Pomimo, że Erica x darleyensis dobrze rośnie na glebach ubogich w składniki pokarmowe, to jednak preferuje miejsca stale lekko wilgotne, o kwaśnym odczynie podłoża (pH 4 – 5,5). Gleba w przydomowych ogrodach rzadko odpowiada wymaganiom roślin wrzosowatych, dlatego przed sadzeniem zaleca się ją nieco poprawić, najprościej poprzez dodanie i dokładne wymieszanie kwaśnego torfu wysokiego i przekompostowanej kory sosnowej. Dobre efekty przynosi również ściółkowanie powierzchni gruntu wokół roślin przekompostowaną korą sosnową. Ściółka ogranicza zachwaszczenia, zapewnia lepsze utrzymanie stałej wilgotności podłoża, lepsze zimowanie oraz przyczynia się do wzbogacenia gleby w próchnicę i utrzymania niskiego pH. Wrzosiec darlejski preferuje stanowiska słoneczne, ewentualnie lekko ocienione, ale osłonięte od wiatru i zaciszne. Na zimę zaleca się okrywać krzewinki gałązkami drzew iglastych. Częstym błędem w uprawie wrzośców jest zbyt obfite podlewanie, które prowadzi do zamierania roślin. Ważnym zabiegiem pielęgnacyjnym jest cięcie roślin, najczęściej pod koniec kwietnia lub na początku maja, zaraz po kwitnieniu. Pędy należy ciąć na wysokości przekwitłych kwiatów. Zabieg ten zapewnia utrzymanie prawidłowego, ładnego i zwartego pokroju roślin oraz obfite kwitnienie w przyszłym roku.

Wrzosiec darlejski ‘Kramer’s Rote’ najpiękniej prezentuje się sadzony w nieregularnych grupach na wrzosowiskach, gdzie tworzy wyrazisty akcent kolorystycznych. Intensywna, rubinowoczerwona barwa kwiatów z daleka przyciąga uwagę. Sadzony na rabatach pomiędzy drzewami i krzewami iglastymi stanowi ich ciekawe uzupełnienie. Efektowne kompozycje tworzy z różanecznikami, azaliami, kalmią i pierisem.